Neural Architecture Search: Het Ontwerp van Deep Learning-Modellen Automatiseren

Deep learning heeft een revolutie teweeggebracht in diverse domeinen, van computer vision en natuurlijke taalverwerking tot robotica en de ontdekking van geneesmiddelen. Het ontwerpen van effectieve deep learning-architecturen vereist echter aanzienlijke expertise, tijd en rekenkracht. Neural Architecture Search (NAS) komt naar voren als een veelbelovende oplossing die het proces van het vinden van optimale neurale netwerkarchitecturen automatiseert. Deze post biedt een uitgebreid overzicht van NAS, waarbij de principes, algoritmen, uitdagingen en toekomstige richtingen voor een wereldwijd publiek worden verkend.

Wat is Neural Architecture Search (NAS)?

Neural Architecture Search (NAS) is een subdiscipline van AutoML (Automated Machine Learning) die zich richt op het automatisch ontwerpen en optimaliseren van neurale netwerkarchitecturen. In plaats van te vertrouwen op menselijke intuïtie of trial-and-error, verkennen NAS-algoritmen systematisch de ontwerpruimte van mogelijke architecturen, evalueren hun prestaties en identificeren de meest veelbelovende kandidaten. Dit proces is gericht op het vinden van architecturen die state-of-the-art prestaties leveren voor specifieke taken en datasets, terwijl de last voor menselijke experts wordt verminderd.

Traditioneel was het ontwerpen van een neuraal netwerk een handmatig proces dat aanzienlijke expertise vereiste. Datawetenschappers en machine learning-ingenieurs experimenteerden met verschillende laagtypen (convolutielagen, recurrente lagen, enz.), verbindingspatronen en hyperparameters om de best presterende architectuur voor een bepaald probleem te vinden. NAS automatiseert dit proces, waardoor zelfs niet-experts hoogwaardige deep learning-modellen kunnen creëren.

Waarom is NAS Belangrijk?

NAS biedt verschillende significante voordelen:

• Automatisering: Vermindert de afhankelijkheid van menselijke expertise bij het ontwerpen van neurale netwerkarchitecturen.
• Prestaties: Kan architecturen ontdekken die handmatig ontworpen architecturen overtreffen, wat leidt tot verbeterde nauwkeurigheid en efficiëntie.
• Maatwerk: Maakt het creëren van gespecialiseerde architecturen mogelijk, afgestemd op specifieke taken en datasets.
• Efficiëntie: Optimaliseert het gebruik van middelen door architecturen te vinden die de gewenste prestaties behalen met minder parameters en rekenkracht.
• Toegankelijkheid: Democratiseert deep learning door het voor individuen en organisaties met beperkte expertise gemakkelijker te maken om hoogwaardige modellen te ontwikkelen en te implementeren.

Kerncomponenten van NAS

Een typisch NAS-algoritme bestaat uit drie essentiële componenten:

1. Zoekruimte: Definieert de verzameling van mogelijke neurale netwerkarchitecturen die het algoritme kan verkennen. Dit omvat het definiëren van de typen lagen, hun verbindingen en hyperparameters.
2. Zoekstrategie: Specificeert hoe het algoritme de zoekruimte verkent. Dit omvat technieken zoals random search, reinforcement learning, evolutionaire algoritmen en gradiënt-gebaseerde methoden.
3. Evaluatiestrategie: Bepaalt hoe de prestaties van elke architectuur worden geëvalueerd. Dit omvat doorgaans het trainen van de architectuur op een subset van de data en het meten van de prestaties op een validatieset.

1. Zoekruimte

De zoekruimte is een cruciaal onderdeel van NAS, omdat deze de reikwijdte van architecturen definieert die het algoritme kan verkennen. Een goed ontworpen zoekruimte moet expressief genoeg zijn om een breed scala aan potentieel goed presterende architecturen te omvatten, maar ook beperkt genoeg om efficiënte verkenning mogelijk te maken. Veelvoorkomende elementen binnen zoekruimtes zijn:

• Laagtypen: Definieert de typen lagen die in de architectuur kunnen worden gebruikt, zoals convolutielagen, recurrente lagen, volledig verbonden lagen en pooling-lagen. De selectie van laagtypen hangt vaak af van de specifieke taak. Voor beeldherkenning worden meestal convolutielagen gebruikt. Voor tijdreeksdata hebben recurrente lagen de voorkeur.
• Verbindingspatronen: Specificeert hoe de lagen met elkaar zijn verbonden. Dit kan sequentiële verbindingen, 'skip connections' (waarmee lagen een of meer tussenliggende lagen kunnen overslaan) en complexere, op grafen gebaseerde verbindingen omvatten. ResNets maken bijvoorbeeld uitgebreid gebruik van 'skip connections'.
• Hyperparameters: Definieert de hyperparameters die bij elke laag horen, zoals het aantal filters in een convolutielaag, de grootte van de kernel, de leersnelheid en de activatiefunctie. Hyperparameter-optimalisatie wordt vaak geïntegreerd in het NAS-proces.
• Cel-gebaseerde Zoekruimtes: Deze bouwen complexe netwerken op door het stapelen van herhalende "cellen". Een cel kan bestaan uit een kleine graaf van operaties zoals convolutie, pooling en niet-lineaire activaties. NAS richt zich dan op het vinden van de optimale structuur *binnen* de cel, die vervolgens wordt herhaald. Deze aanpak verkleint de zoekruimte drastisch in vergelijking met het zoeken naar volledige netwerkarchitecturen.

Het ontwerp van de zoekruimte is een cruciale ontwerpkeuze. Een bredere zoekruimte maakt potentieel de ontdekking van meer nieuwe en effectieve architecturen mogelijk, maar verhoogt ook de rekenkundige kosten van het zoekproces. Een smallere zoekruimte kan efficiënter worden verkend, maar kan het vermogen van het algoritme om echt innovatieve architecturen te vinden beperken.

2. Zoekstrategie

De zoekstrategie bepaalt hoe het NAS-algoritme de gedefinieerde zoekruimte verkent. Verschillende zoekstrategieën hebben uiteenlopende sterke en zwakke punten, die de efficiëntie en effectiviteit van het zoekproces beïnvloeden. Enkele veelvoorkomende zoekstrategieën zijn:

• Random Search: De eenvoudigste aanpak, waarbij willekeurig architecturen uit de zoekruimte worden geselecteerd en hun prestaties worden geëvalueerd. Hoewel eenvoudig te implementeren, kan het inefficiënt zijn voor grote zoekruimtes.
• Reinforcement Learning (RL): Gebruikt een reinforcement learning-agent om een beleid te leren voor het genereren van architecturen. De agent ontvangt beloningen op basis van de prestaties van de gegenereerde architecturen. De controller, vaak een RNN, produceert acties die de architectuur definiëren. De architectuur wordt vervolgens getraind en de prestaties worden gebruikt als beloning om de controller bij te werken. Een van de baanbrekende NAS-benaderingen, maar rekenkundig duur.
• Evolutionaire Algoritmen (EA): Geïnspireerd door biologische evolutie, onderhouden deze algoritmen een populatie van architecturen en verbeteren ze deze iteratief door processen zoals mutatie en cross-over. Architecturen worden geselecteerd op basis van hun 'fitness' (prestaties). Een populatie van neurale netwerken evolueert in de loop van de tijd, waarbij de best presterende architecturen overleven en zich voortplanten, terwijl zwakkere architecturen worden verworpen.
• Gradiënt-gebaseerde Methoden: Herformuleren het architectuurzoekprobleem als een continu optimalisatieprobleem, waardoor het gebruik van gradiënt-gebaseerde optimalisatietechnieken mogelijk wordt. Deze aanpak omvat doorgaans het leren van een set architecturale parameters die de connectiviteit en laagtypen in het netwerk bepalen. DARTS (Differentiable Architecture Search) is een prominent voorbeeld, dat de architectuur representeert als een gerichte acyclische graaf en de discrete keuzes (bijv. welke operatie toe te passen) ontspant naar continue keuzes.
• Bayesiaanse Optimalisatie: Gebruikt een probabilistisch model om de prestaties van ongeziene architecturen te voorspellen op basis van de prestaties van eerder geëvalueerde architecturen. Hierdoor kan het algoritme de zoekruimte efficiënt verkennen door zich te concentreren op veelbelovende regio's.

De keuze van de zoekstrategie hangt af van factoren zoals de grootte en complexiteit van de zoekruimte, de beschikbare rekenkracht en de gewenste afweging tussen exploratie en exploitatie. Gradiënt-gebaseerde methoden zijn populair geworden vanwege hun efficiëntie, maar RL en EA kunnen effectiever zijn voor het verkennen van complexere zoekruimtes.

3. Evaluatiestrategie

De evaluatiestrategie bepaalt hoe de prestaties van elke architectuur worden beoordeeld. Dit omvat doorgaans het trainen van de architectuur op een subset van de data (trainingsset) en het meten van de prestaties op een afzonderlijke validatieset. Het evaluatieproces kan rekenkundig duur zijn, omdat elke architectuur vanaf nul moet worden getraind. Er kunnen verschillende technieken worden gebruikt om de rekenkundige kosten van de evaluatie te verminderen:

• Evaluatie met Lagere Kwaliteit (Lower-Fidelity): Train architecturen voor een kortere periode of op een kleinere subset van de data om een ruwe schatting van hun prestaties te krijgen. Dit maakt het mogelijk om slecht presterende architecturen snel te verwerpen.
• Gewichtsdeling (Weight Sharing): Deel gewichten tussen verschillende architecturen in de zoekruimte. Dit vermindert het aantal parameters dat voor elke architectuur getraind moet worden, wat het evaluatieproces aanzienlijk versnelt. One-Shot NAS-methoden zoals ENAS (Efficient Neural Architecture Search) maken gebruik van 'weight sharing'.
• Proxy-taken: Evalueer architecturen op een vereenvoudigde of gerelateerde taak die rekenkundig minder duur is dan de oorspronkelijke taak. Bijvoorbeeld, het evalueren van architecturen op een kleinere dataset of met een lagere resolutie.
• Prestatievoorspelling: Train een surrogaatmodel om de prestaties van architecturen te voorspellen op basis van hun structuur. Dit maakt het mogelijk om architecturen te evalueren zonder ze daadwerkelijk te trainen.

De keuze van de evaluatiestrategie omvat een afweging tussen nauwkeurigheid en rekenkundige kosten. Evaluatietechnieken met lagere kwaliteit kunnen het zoekproces versnellen, maar kunnen leiden tot onnauwkeurige prestatieschattingen. Gewichtsdeling en prestatievoorspelling kunnen nauwkeuriger zijn, maar vereisen extra overhead voor het trainen van de gedeelde gewichten of het surrogaatmodel.

Soorten NAS-benaderingen

NAS-algoritmen kunnen worden gecategoriseerd op basis van verschillende factoren, waaronder de zoekruimte, zoekstrategie en evaluatiestrategie. Hier zijn enkele veelvoorkomende categorieën:

• Cel-gebaseerd vs. Macro-architectuur Zoeken: Cel-gebaseerd zoeken richt zich op het ontwerpen van de optimale structuur van een herhalende cel, die vervolgens wordt gestapeld om het hele netwerk te creëren. Macro-architectuur zoeken verkent de algehele structuur van het netwerk, inclusief het aantal lagen en hun verbindingen.
• Black-Box vs. White-Box Zoeken: Black-box zoeken behandelt de architectuurevaluatie als een zwarte doos, waarbij alleen de input en output worden geobserveerd zonder toegang tot de interne werking van de architectuur. Reinforcement learning en evolutionaire algoritmen worden doorgaans gebruikt voor black-box zoeken. White-box zoeken maakt gebruik van de interne werking van de architectuur, zoals gradiënten, om het zoekproces te sturen. Gradiënt-gebaseerde methoden worden gebruikt voor white-box zoeken.
• One-Shot vs. Multi-Trial Zoeken: One-shot zoeken traint een enkel “supernet” dat alle mogelijke architecturen in de zoekruimte omvat. De optimale architectuur wordt vervolgens geselecteerd door een sub-netwerk uit het supernet te extraheren. Multi-trial zoeken traint elke architectuur onafhankelijk.
• Differentieerbaar vs. Niet-Differentieerbaar Zoeken: Differentieerbare zoekmethoden, zoals DARTS, ontspannen het architectuurzoekprobleem tot een continu optimalisatieprobleem, waardoor het gebruik van gradient descent mogelijk wordt. Niet-differentieerbare zoekmethoden, zoals reinforcement learning en evolutionaire algoritmen, vertrouwen op discrete optimalisatietechnieken.

Uitdagingen en Beperkingen van NAS

Ondanks zijn belofte, kent NAS verschillende uitdagingen en beperkingen:

• Rekenkundige Kosten: Het trainen en evalueren van talloze architecturen kan rekenkundig duur zijn, wat aanzienlijke middelen en tijd vereist. Dit geldt met name voor complexe zoekruimtes en evaluatiestrategieën met hoge kwaliteit.
• Generalisatie: Architecturen die door NAS zijn ontdekt, generaliseren mogelijk niet goed naar andere datasets of taken. Overfitting op de specifieke dataset die tijdens het zoekproces wordt gebruikt, is een veelvoorkomend probleem.
• Ontwerp van de Zoekruimte: Het ontwerpen van een geschikte zoekruimte is een uitdagende taak. Een te beperkende zoekruimte kan het vermogen van het algoritme om optimale architecturen te vinden beperken, terwijl een te brede zoekruimte het zoekproces onhandelbaar kan maken.
• Stabiliteit: NAS-algoritmen kunnen gevoelig zijn voor hyperparameter-instellingen en willekeurige initialisatie. Dit kan leiden tot inconsistente resultaten en het moeilijk maken om de bevindingen te reproduceren.
• Interpreteerbaarheid: De architecturen die door NAS worden ontdekt, zijn vaak complex en moeilijk te interpreteren. Dit kan het uitdagend maken om te begrijpen waarom een bepaalde architectuur goed presteert en hoe deze verder kan worden verbeterd.

Toepassingen van NAS

NAS is met succes toegepast op een breed scala aan taken en domeinen, waaronder:

• Beeldclassificatie: NAS is gebruikt om state-of-the-art architecturen te ontdekken voor beeldclassificatietaken, zoals ImageNet en CIFAR-10. Voorbeelden zijn NASNet, AmoebaNet en EfficientNet.
• Objectdetectie: NAS is toegepast op objectdetectietaken, waar het is gebruikt om efficiëntere en nauwkeurigere objectdetectoren te ontwerpen.
• Semantische Segmentatie: NAS is gebruikt om architecturen te ontdekken voor semantische segmentatie, wat inhoudt dat aan elke pixel in een afbeelding een label wordt toegewezen.
• Natuurlijke Taalverwerking (NLP): NAS is gebruikt om architecturen te ontwerpen voor diverse NLP-taken, zoals machinevertaling, tekstclassificatie en taalmodellering. Het is bijvoorbeeld gebruikt om de architectuur van recurrente neurale netwerken en transformers te optimaliseren.
• Spraakherkenning: NAS is toegepast op spraakherkenningstaken, waar het is gebruikt om nauwkeurigere en efficiëntere akoestische modellen te ontwerpen.
• Robotica: NAS kan worden gebruikt om het besturingsbeleid van robots te optimaliseren, waardoor robots complexe taken efficiënter kunnen leren.
• Geneesmiddelenontdekking: NAS heeft het potentieel om te worden gebruikt in de ontdekking van geneesmiddelen om moleculen met gewenste eigenschappen te ontwerpen. Het zou bijvoorbeeld kunnen worden gebruikt om de structuur van moleculen te optimaliseren om hun bindingsaffiniteit met een doeleiwit te verbeteren.

Toekomstige Richtingen van NAS

Het veld van NAS evolueert snel, met verschillende veelbelovende onderzoeksrichtingen:

• Efficiënte NAS: Het ontwikkelen van efficiëntere NAS-algoritmen die minder rekenkracht en tijd vereisen. Dit omvat technieken zoals 'weight sharing', evaluatie met lagere kwaliteit en prestatievoorspelling.
• Overdraagbare NAS: Het ontwerpen van NAS-algoritmen die architecturen kunnen ontdekken die goed generaliseren naar andere datasets en taken. Dit omvat technieken zoals meta-learning en domeinadaptatie.
• Interpreteerbare NAS: Het ontwikkelen van NAS-algoritmen die architecturen produceren die gemakkelijker te interpreteren en te begrijpen zijn. Dit omvat technieken zoals visualisatie en verklaarbare AI.
• NAS voor Apparaten met Beperkte Middelen: Het ontwikkelen van NAS-algoritmen die architecturen kunnen ontwerpen die geschikt zijn voor implementatie op apparaten met beperkte middelen, zoals mobiele telefoons en ingebedde systemen. Dit omvat technieken zoals netwerkkwantisatie en -snoeiing.
• NAS voor Specifieke Hardware: Het optimaliseren van neurale netwerkarchitecturen om te profiteren van specifieke hardware-architecturen, zoals GPU's, TPU's en FPGA's.
• Combineren van NAS met Andere AutoML-Technieken: Het integreren van NAS met andere AutoML-technieken, zoals hyperparameter-optimalisatie en feature engineering, om meer uitgebreide geautomatiseerde machine learning-pijplijnen te creëren.
• Geautomatiseerd Ontwerp van de Zoekruimte: Het ontwikkelen van technieken voor het automatisch ontwerpen van de zoekruimte zelf. Dit zou het leren van de optimale laagtypen, verbindingspatronen en hyperparameters kunnen omvatten om in de zoekruimte op te nemen.
• NAS voorbij Gesuperviseerd Leren: Het uitbreiden van NAS naar andere leerparadigma's, zoals niet-gesuperviseerd leren, reinforcement learning en zelf-gesuperviseerd leren.

Wereldwijde Impact en Ethische Overwegingen

De vooruitgang in NAS heeft een aanzienlijke wereldwijde impact en biedt het potentieel om deep learning te democratiseren en toegankelijk te maken voor een breder publiek. Het is echter cruciaal om de ethische implicaties van geautomatiseerd modelontwerp in overweging te nemen:

• Versterking van Vooroordelen: NAS-algoritmen kunnen onbedoeld vooroordelen in de trainingsdata versterken, wat leidt tot discriminerende resultaten. Het is cruciaal om ervoor te zorgen dat de trainingsdata representatief en onbevooroordeeld is.
• Gebrek aan Transparantie: De complexe architecturen die door NAS worden ontdekt, kunnen moeilijk te interpreteren zijn, waardoor het een uitdaging is om te begrijpen hoe ze beslissingen nemen. Dit gebrek aan transparantie kan zorgen baren over verantwoordelijkheid en eerlijkheid.
• Baanverlies: De automatisering van modelontwerp zou potentieel kunnen leiden tot baanverlies voor datawetenschappers en machine learning-ingenieurs. Het is belangrijk om de sociale en economische implicaties van automatisering te overwegen en te investeren in omscholings- en bijscholingsprogramma's.
• Milieu-impact: De rekenkundige kosten van NAS kunnen bijdragen aan koolstofemissies. Het is belangrijk om energie-efficiëntere NAS-algoritmen te ontwikkelen en hernieuwbare energiebronnen te gebruiken om het trainingsproces van stroom te voorzien.

Het aanpakken van deze ethische overwegingen is essentieel om ervoor te zorgen dat NAS op een verantwoorde manier en ten behoeve van iedereen wordt gebruikt.

Praktisch Voorbeeld: Beeldclassificatie met een door NAS Gegenereerd Model

Laten we een scenario overwegen waarin een kleine NGO in een ontwikkelingsland de voorspelling van de gewasopbrengst wil verbeteren met behulp van satellietbeelden. Ze missen de middelen om ervaren deep learning-ingenieurs in te huren. Met behulp van een cloudgebaseerd AutoML-platform dat NAS incorporeert, kunnen ze:

1. Hun gelabelde dataset uploaden: De dataset bestaat uit satellietbeelden van landbouwgrond, gelabeld met de bijbehorende gewasopbrengst.
2. Het probleem definiëren: Specificeren dat ze beeldclassificatie willen uitvoeren om de opbrengst te voorspellen (bv. "hoge opbrengst", "gemiddelde opbrengst", "lage opbrengst").
3. NAS het werk laten doen: Het AutoML-platform maakt gebruik van NAS om automatisch verschillende neurale netwerkarchitecturen te verkennen die zijn geoptimaliseerd voor hun specifieke dataset en probleem.
4. Het beste model implementeren: Na het zoekproces levert het platform het best presterende, door NAS gegenereerde model, klaar voor implementatie. De NGO kan dit model vervolgens gebruiken om gewasopbrengsten in nieuwe gebieden te voorspellen, waardoor boeren hun praktijken kunnen optimaliseren en de voedselzekerheid kunnen verbeteren.

Dit voorbeeld benadrukt hoe NAS organisaties met beperkte middelen kan versterken om de kracht van deep learning te benutten.

Conclusie

Neural Architecture Search (NAS) is een krachtige AutoML-techniek die het ontwerp van deep learning-modellen automatiseert. Door systematisch de ontwerpruimte van mogelijke architecturen te verkennen, kunnen NAS-algoritmen hoog presterende modellen ontdekken die handmatig ontworpen modellen overtreffen. Hoewel NAS uitdagingen kent op het gebied van rekenkundige kosten, generalisatie en interpreteerbaarheid, pakt lopend onderzoek deze beperkingen aan en effent het de weg voor efficiëntere, overdraagbare en interpreteerbare NAS-algoritmen. Naarmate het veld zich verder ontwikkelt, staat NAS op het punt een steeds belangrijkere rol te spelen in het democratiseren van deep learning en het mogelijk maken van de toepassing ervan op een breed scala van taken en domeinen, ten gunste van individuen en organisaties over de hele wereld. Het is van cruciaal belang om naast de technologische vooruitgang ook de ethische implicaties in overweging te nemen om een verantwoorde innovatie en implementatie van deze krachtige tools te waarborgen.